True Gallaghera. Mimo wszystko wciąż miał nadzieję.

- A pewnie, że wiem. Marihuana. Zarobił na tym całkiem konkretną sumkę, ale Virgil nigdy nie umiał troszczyć się o kasę i wszystko przepuścił. Tak myślę. Kiedy mu się umierało, to był już znowu goły i wesoły - Zginął w katastrofie samolotu? - Virgil? Nieee. Rak wątroby go załatwił. Listopad roku dziewięćdziesiątego. Przed porwaniem Justina. Milla głośno wypuściła powietrze, czując dojmujące rozczarowanie. Choć przecież nie oczekiwała wiele an43 278 i nie spodziewała się w sumie usłyszeć żadnych użytecznych informacji; rozmowa w samochodzie wiele jej wyjaśniła. - Zajmował się szmuglowaniem czegoś oprócz trawki? - Chyba nie. No, ja nie słyszałem. A, wspominał raz o kokainie. Jednorazowa akcja. - Przewoził może ludzi? Dzieci? - Pierwsze słyszę. - Pracował cały czas dla jednego człowieka? http://www.abc-budownictwa.com.pl zważywszy na dżungle, bagna, komary i przybrzeżne pola naftowe. Wziąwszy ze sobą niezbędne zapasy, Pavon wypłynął na zatokę. W ten sposób nikt nie mógł go już zaskoczyć, no, chyba że Diaz zabawi się w nurkowanie. Arturo żałował, że w ogóle taka myśl przyszła mu do głowy, od tego czasu nie mógł się powstrzymać od nerwowego popatrywania w głębiny i lustrowania powierzchni wody Wszędzie panowała wilgoć, a Pavon, dziecko pustyni, nienawidził tego ciężkiego, gęstego powietrza. Co więcej, nastała pora częstych huraganów. Arturo codziennie słuchał prognoz pogody przez radio. Jeżeli jakiś sztorm miałby zawitać do zatoki, on wolał być wtedy na suchym lądzie. Co tydzień przybijał do brzegu, by uzupełnić zapasy i zadzwonić do Gallaghera. Gallagher nie ufał komórkom; choć sam miał jedną,

się z Rossem i Julią, zapomni im wszystko, przebaczy. A ona nie mogła tego zrobić. Jeszcze nie. Może kiedyś... ale to się dopiero okaże. - No to sami urządzimy sobie spóźnione Święto Dziękczynienia - wzruszył ramionami Diaz. I jak je uczcimy, chciała zapytać. Wrzeszcząc? Płacząc? Kopiąc Sprawdź urodzeń w jakimś hrabstwie. Lewych certyfikatów mogło być około kilkuset rocznie. A w hrabstwie, w którym leżało duże miasto z dynamicznie zmieniającą się populacją, taka fluktuacja byłaby zgoła niemożliwa do wychwycenia. Z drugiej strony, duże miasta miały systemy komputerowe w ratuszach już dziesięć lat wcześniej. Bardziej prawdopodobne zdawało się więc małe wiejskie hrabstwo, którego nie stać było na komputery do prowadzenia ksiąg, gdzie wszystko robiło się na papierze. Powtórzyła to wszystko Diazowi, a on kiwnął głową. - Czego byś szukała? - Aktów urodzenia wydawanych po kilka naraz. Ile dzieci może przyjść na świat w małym hrabstwie w ciągu dnia czy tygodnia? A niechby i miesiąca? Jeżeli w którymś miesiącu zarejestrowano liczbę urodzeń większą od przeciętnej, sprawdziłabym to.