3. Wykaz metod i technik realizacji planu kompleksowej opieki nad podopiecznym z uwzględnieniem wyników analizy i danych o podopiecznym oraz możliwości współpracy z określonymi specjalistami i instytucjami społecznymi. 4. Wykaz narzędzi do realizacji planu kompleksowej opieki nad podopiecznym. 5. Wykaz metod, technik i narzędzi realizacji i kontroli poszczególnych etapów i form opieki sprawowanych nad podopieczną. 6. Opis sposobów realizacji prac określonych w wykazie w odniesieniu do założeń, stanu zdrowia i możliwości podopiecznego. 7. Projekt zasad współpracy z podopiecznym i jego rodziną z uwzględnieniem możliwości podopiecznego oraz warunków środowiska życia. Etap praktyczny egzaminu – 29 – 8. Efekty prac wchodzących w skład opieki środowiskowej. 9. Harmonogram prac związanych z zapewnieniem kompleksowej opieki w środowisku otwartym nad określoną osobą na podstawie załączonej dokumentacji. Struktura projektu realizacji prac, w zależności od zakresu opieki oraz założeń (danych określonych w zadaniu) może być różna od przedstawionej powyżej co do liczby elementów struktury i ich nazw, z zachowaniem algorytmu rozwiązania zadania. Projekt realizacji prac lub jego elementy mogą być opracowane z wykorzystaniem komputera i oprogramowania wskazanego w standardzie wymagań egzaminacyjnych. http://www.autyzmpomoc.org.pl/media/ i nie musiała już okłamywać dzieci, że między nią a ich ojcem wszystko układa się dobrze. Nagle znów zaatakowała ją przerażająco świeża pamięć nocnych wypadków: Jack najeżdżający wózkiem na Chri-stophera... wyraz twarzy chłopca i te koszmarne ryki, jakie wydawał... kulący się na podłodze mąż... To właśnie zapamięta sam Jack - wszystko to będzie widział, ilekroć zamknie oczy i nie tylko wtedy. Oraz widok Christophera, który przyciska ją do łóżka, zadaje ból, krzywdzi. Uczucie lekkiej ulgi wygasło. Pozostały jedynie wstyd, poczucie winy i ból.
syneczku, przestań! W drzwiach pojawił się Edward, jeszcze półprzytomny ze snu. - Jack! - wykrzyknął ze zgrozą. - Co ty wyprawiasz, do diabła? - Jego zapytaj - odparł brat, znowu cofając wózek. Sprawdź jedno... - Nie wiem - powiedziała, siląc się na obojętny ton. - Dlaczego pytasz? Odwrócił się na bok, objął ją, przygarnął do siebie i mruknął: - Tak się zastanawiam, czy nie mogłabyś przenieść się do Kerrville i zamieszkać ze mną. - Jest zdaje się szkoła w San Antonio, ale nie jestem pewna - odpowiedziała ostrożnie. - W takim razie nie zaszkodzi się upewnić. - Nie zaszkodzi. Ziewnął szeroko, po czym musnął jej wargi. - Dobranoc, Maggie.