kobiety z Nowego Meksyku, która pracując w ratuszu małego miasteczka, kradła blankiety aktów urodzenia, po czym zajmowała się an43 351 ich wypełnianiem. Porwane dzieci dostawały nowe nazwiska i w ten sposób stawały się innymi ludźmi. Pavon powiedział im także wszystko, co wiedział o True Gallagherze. Rip aż zatrząsł się z wściekłości, a Diaz, o ile to możliwe, zrobił się jeszcze cichszy i jeszcze oszczędniejszy w ruchach. Tylko jego nóż błyskał jakby bardziej złowrogo. Nasłuchali się o ludziach mordowanych dla organów: Susanna je wycinała, a Gallagher się bogacił. W tym momencie Rip nie wytrzymał i odbiegł na stronę. Wstrząsały nim spazmy gwałtownych wymiotów, opadł na kolana przybity świadomością, że jego żona pomagała mordercom w tak obrzydliwym procederze i nie była w niczym lepsza od choćby tego tu śmierdzącego bandziora. Kiedy Diaz skończył przesłuchanie, starannie wytarł nóż i wsunął go w pochewkę ukrytą w bucie. Stał przez chwilę, patrząc na zaślinioną, roztrzęsioną kreaturę wijącą się w pyle pustyni. Potem http://www.dentysta-sadysta.net.pl wreszcie swojego zaginionego? David zatrzymał ją w drzwiach, obrócił do siebie i mocno przytulił. Tak jakby on też zrozumiał, że właśnie pękło ostatnie łączące ich ogniwo. - Teraz ty też możesz żyć dalej normalnie - powiedział. Normalnie? A cóż to znaczy, chciała zapytać. Może kiedyś będzie wiedziała. Teraz mogła skupić się jedynie na najbliższej przyszłości. Zarezerwowała sobie bilet na powrotny samolot do Charlotte tego samego popołudnia. Lądując na miejscu, pragnęła już tylko pójść do hotelu, wpełznąć do łóżka i nie ruszać się z niego przez kolejne dwanaście godzin. Zamiast tego z pokoju hotelowego zadzwoniła do recepcji i rozpakowała się, czekając, aż przyniosą jej kanapki. Miała
Jozuego. David ją kochał. A ona jego. To było tak cudownie proste. Tuż po skończeniu studiów, w wieku dwudziestu jeden lat, została jego żoną. Teraz, dwa lata później, była już matką. Nie żałowała niczego, ani minuty ich wspólnego życia. Nie zmieniła długoterminowych planów: wciąż chciała uczyć po powrocie do Stanów. Chciała kontynuować swoją edukację. Ale nie cofnęłaby Sprawdź dziewczyna. Chyba nadepnęłaś komuś mocno na odcisk. Najwyraźniej za mocno. Robiło się interesująco. - Masz jej numer? - Jasne - Olivia podeszła do swojego biurka i nacisnęła guzik w telefonie. - Numer z El Paso, ale nie rozpoznaję, z której centrali. Brian zajrzał jej przez ramię. - Karta telefoniczna - oznajmił. - Nie do namierzenia. Brian zawsze działał na Olivię jak płachta na byka. - Co ty powiesz? - spytała lodowatym tonem. - Pewnie potrafisz też odczytać z numeru telefonicznego wiek, płeć i wagę dzwoniącego, co, Wielki Biały Łowco? To określenie było przytykiem do jego wojskowej przeszłości; Olivia była zdeklarowaną pacyfistką, która tylko z najwyższym