Skinął głową i wyszedł. - A to skurwysyn! - zaklął Sean. - Powinienem był go zaaresztować. Tylko za co? Za to, że znał prawdę? Kiedy Jessica wróciła do domu, Stacey i Gareth właśnie skończyli. Wszędzie wisiały warkocze czosnku z wplecionymi w nie dla niepoznaki kwiatami, jakby stanowiły oryginalną dekorację. Wazy ze święconą wodą oraz symbole religijne stały, gdzie tylko się dało. - Dobra robota - podsumowała Jessica. - Jak się panienka czuje? - spytał z troską Gareth. RS 169 Uśmiechnęła się ze znużeniem. - Nie najgorzej. - Wiemy, co się stało - rzekła Stacey, której powrót przyjaciółki sprawił wyraźną ulgę. - Domyśliłam się. Pójdę się trochę przespać, potrzebuję odpocząć. - Już miała wejść na schody, lecz zatrzymała się jeszcze na chwilę. - Czy któreś z was widziało Bryana McAllistaira? - Ja nie - odparła Stacey i pytająco spojrzała na Garetha, a ten przecząco potrząsnął głową. http://www.e-medycynaizdrowie.com.pl mi go nawet żal. Mimo wszystko wniosę oskarżenie, chociaż może zrobił to już prokurator. Nie znam się za bardzo na prawie. - Chyba nie, musisz sam się tym zająć - poinformował go Dane. - Strasznie gorąco, wejdźmy do domu - zaproponowała Cindy. Dane pokręcił głową. - Jadę do aresztu. Może Gary Hansen pozwoli mi porozmawiać z Lathamem. Będziecie dziś trzymać się razem? - zapytał, patrząc wymownie na Kelsey. Nate i Larry objęli ją, każdy ze swojej strony.
zdecydowała się przejrzeć pobieżnie dziennik i zatrzymała się na ostatniej stronie. Zobaczyć się wieczorem z Dane'em. Powiedzieć mu, że się boję. Trudno. Musi przeczytać wszystko. Może powinna wspomnieć o tym policji? Sprawdź 140 Jessica niepotrzebnie obawiała się niezręczności i zakłopotania. Było gorzej. Nieporównywalnie gorzej. Bryan miał posępny wyraz twarzy i bardzo ponury wzrok. - Mary nie żyje - oznajmił i zwiesił głowę. RS 141 ROZDZIAŁ DZIEWIĄTY Na widok Jeremy'ego, który był pogrążony w najczarniejszej rozpaczy, Jessica zadała sobie w duchu pytanie, czy Mary w ogóle zdawała sobie sprawę, jak oddanego miała w nim przyjaciela. Rodzice zmarłej pojechali do domu, mamie trzeba było zaaplikować silne środki uspokajające. W poczekalni bezradnie kręciły się koleżanki i koledzy ze