Była tak przerażona, że w końcu postanowiłem jej pomóc. Zacząłem śledzić jej męża. Robiłem mu zdjęcia i filmowałem go w kompromitujących sytuacjach. Gdy Kathy zjawiła się u mnie po raz drugi, miała nowe siniaki. Wtedy naprawdę się wkurzyłem. Bałem się, że nie wytrzymam, pójdę do faceta i go zmasakruję. A to by jej nie pomogło. Powiedziałem, że nie mogę jej pomóc, jeśli się w końcu nie wyprowadzi. Przekonałem ją, że nie powinna ani chwili dłużej z nim mieszkać. Zabrała dwie małe dziewczynki i poszła prosto do schroniska. Mąż zorientował się, że możemy załatwić nakaz sądowy, bardzo dla niego niekorzystny. Wysłał swojego prawnika, żeby zaoferował jej wszystko, czego chce. Ona postąpiła ładniej i uczciwiej, niż na to zasługiwał. Powiedziała, że to ze względu na dzieci, że nie chce, żeby straciły ojca. Nadal się bała, lecz przeprowadziła rozwód. Towarzyszyłem jej w sądzie i po rozprawie. Powiedziałem mu przy okazji, że zabiję go, jeśli jej choć raz http://www.meble-biurowe.info.pl same przeżycia erotyczne, lecz także o poczucie spełnienia, przynależenia, RS 131 ciepła, bezpieczeństwa, o przyjemność bycia z drugą osobą, o szczęście wynikające z tego faktu... Naraz oprzytomniała. Była sama. Odetchnęła głęboko i pozbierała myśli, co przychodziło jej znacznie łatwiej, kiedy on nie znajdował się w pobliżu. Czy ona postradała rozum? I gdzie podział się Bryan? Widać wolał ulotnić się dyskretnie. No i co z tego? Zależało jej? W końcu nie miała dwudziestu jeden lat, mogła zwyczajnie przespać się z kimś, kiedy naszła ją na to ochota. A jednak...
Użyj swojej broni, krzyknęło coś w jej głowie. Teraz! Obróciła głowę i wbiła kły w jego dłoń, najgłębiej, jak tylko zdołała. Poczuła w ustach ohydny smak trucizny, lecz nie dbała o to. Władca zawył z bólu, a wtedy wszystko na moment zamarło. Potem z jego ust wyrwał się ryk wściekłości, lecz było za późno, gdyż ona już zdołała się oswobodzić. Kopnęła go, a ponieważ przez lata Sprawdź nieobecność. Tutaj zdążysz się zmumifikować, a oni nadal będą uważać, że pojawisz się, gdy tylko nabierzesz na to ochoty. - Kelsey, to nie tak, tylko... - Tylko co? - Sheila... Sheila ma specyficzny styl życia. - Zgłoszenie jest jednak ważne - upierała się Kelsey, patrząc znacząco na przyjaciółkę. - Nikt poza mną nawet o tym nie pomyślał. Cindy usiadła na jednym z trzech wysokich stołków przy kontuarze w kuchni. - Posłuchaj - powiedziała dobitnie - nie wiem, czy to cię uspokoi, ale Sheila nigdy nie informuje