prosto z katedry St Paul zawiózł żonę do swego wielkiego mieszkania z wyjściem do ogrodu przy Holland Park, gdzie rozpoczęli nowe życie. Niemal niezmącone szczęście trwało aż do ukończenia trzech lat przez ich pierwszego syna Edwarda. Drugi syn Jack miał wtedy zaledwie rok, rodzina zdążyła też dorobić się własnego domu, a jedyną skazą na tym bliskim ideału życiu Lizzie była wykryta u Edwarda alergia na psy i koty. Inna - o wiele mniej przyjemna - strona natury jej męża, ta, z której Lizzie aż za dobrze zda sobie sprawę w miarę upływu czasu, objawiła się po raz pierwszy jako smuga ciemności, słaby, ostrzegawczy wyciek płynu hamulcowego, sygnał zbliżających się kłopotów. Zdarzyło się to w lecie 1993 roku, w następstwie wieczoru, na którym celebrowano przyjęcie przez Vicune Press pierwszej książki Lizzie „Wygłupy w kuchni", napisanej po kilku latach publikacji wyłącznie artykułów prasowych. http://www.protetykawarszawa.info.pl/media/ w progu. - Wystraszyłem panią? - Wiedział oczywiście, że tak, ale najwyraźniej nie miał z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia, bo uśmiechał się szeroko, takie to musiało wydać mu się zabawne. Ash siedział tyłem do drzwi, nie zdążył jeszcze zobaczyć niespodziewanego gościa, ale wystarczyło mu usłyszeć znajomy głos, bo mruknął ciepło: - Z taką gębą wystraszyłbyś każdego. Przybyły rzucił kapelusz na blat kuchenny i podszedł do Maggie z wyciągniętą ręką. - Rory Tanner. - Wskazał głową Asha. - Młodszy i dużo od niego przystojniejszy brat tego gbura.
czymś mocniejszym. Dźwięk, który jak przypuszczała, dobiegał z salonu, był słaby, ale i tak sprawił, że zatrzymała się w pół kroku i zaczęła nasłuchiwać. Po chwili usłyszała go znowu. Jakby cichy jęk. Sprawdź - Wiem. - Shipley próbowała skoncentrować się na spaghetti. - Znaczy, wszystko to bardzo pięknie - ciągnęła Laura, której ton sugerował, że to „wszystko" znacznie odbiega od normy - ale jeśli nie zaczniesz myśleć o tej naprawdę ważnej stronie życia... - To będzie za późno. - No właśnie. Shipley zastanawiała się, co by Laura pomyślała na widok ciała Lynne Bolsover na działce, w tym okropnym stanie upiornego rozkładu, nadal w swetrze z Next i dżinsach. Z całą pewnością nie była to Laury wersja „ważnej strony życia", tylko cholerna