- Skoro tak mówisz...-Podniosła na niego wzrok. - Trochę wysiłku fizycznego pomaga zasnąć. Nie potrzebował wyraźniejszej zachęty, w końcu nie urodził się poprzedniego dnia. Pochylił głowę i pocałował Jessicę z niewymowną czułością. A potem kochali się powoli i słodko, celebrując każdą chwilę, delektując się każdym dotykiem, spojrzeniem, szeptem i dopiero na sam koniec poddali się szalonej namiętności. Kiedy Jessica zasnęła, Bryan cicho wyślizgnął się z jej pokoju i zszedł na dół. Stacey i Bobby siedzieli na jednej z kanap, przytuleni do siebie. - Jak się czuje Jessica? - spytała Stacey. - Zasnęła. Bobby patrzył na niego dziwnym wzrokiem. - Stacey próbowała mi to wszystko wytłumaczyć, ale... - Choćby ci tłumaczyła przez całe życie albo nawet i przez kilka, to jeszcze i tak nie wszystko byś zrozumiał. - Pewnie nie. Teraz wszyscy muszą odpocząć, ale potem trzeba będzie usiąść i zaplanować, co dalej. Myślę... - Bobby spojrzał Bryanowi prosto w oczy - że będziemy potrzebowali każdej pomocy, jaką da się uzyskać - rzekł z naciskiem na „my". http://www.telemed.org.pl 116 - Ponieważ on tu przyjechał w jakimś określonym celu. Jest niebezpieczny, czuję to. Westchnął. - Dobrze, poddamy go testowi. Wezwiemy wszystkich naszych przyjaciół, jego też zaprosimy, będzie jedynym obcym. Jeśli cokolwiek jest z nim nie tak, ktoś z naszych to zauważy, podejrzany zdradzi się prędzej czy później. A potem zastanowimy się, co z nim zrobić. - Sama nie wymyśliłabym tego lepiej. Kiedy wykład dobiegł końca, wybuchła prawdziwa burza braw, ba, Bryanowi zgotowano owację na stojąco, zresztą ku wielkiej irytacji Jessiki. Sean, który wstał również i zapamiętale bił brawo, zerknął na nią z rozbawieniem.
jednak, a Kelsey nie naciskała, ponieważ Sheila powiedziała jej, że i tak woli mieszkać samodzielnie. Zastanawiała się teraz, czy życie Sheili potoczyłoby się inaczej, gdyby jednak z nimi zamieszkała. Gdy zjechała z głównej drogi na kiepsko utrzymaną drogę lokalną, prowadzącą do grupy nielicznych, Sprawdź izolatki, jest tego pewien, chociaż parokrotnie przysypiał, ale dręczyły go koszmary, więc budził się co chwilę. Jessica słuchała,jednocześnie patrząc na kurczowo zaciśniętą dłoń, w której coś chował. Kiedy łagodnie rozwarła jego zesztywniałe palce, ujrzała srebrny krzyżyk Mary i ponownie przeklęła się w duchu za głupotę. - Wiadomo już, kiedy pogrzeb? - spytała z trudem. - Rodzice chcieli zabrać ją od razu, ale szpital odda ciało dopiero za kilka dni. - Tak? RS 142 Spojrzał na nią zaczerwienionymi oczami. Twarz miał jeszcze mokrą od łez, ale chyba nie mógł już dalej płakać.